top of page

เด่นช้างนอน

ไม่เคยต้องจดอยู่ในกระดาษแต่มันติดตรึงได้ดีไม่เคยเลือนหายอยู่ในความทรงจำ ถ้าเพลงใดเพลงนึงมันออกไปจากหัวของเราไม่ได้ เมโลดี้ที่ไพเราะเนื้อหาเพลงที่กินใจ เพลงที่ดีมักจะมีสององค์ประกอบที่ยอดเยี่ยมนี้

       ภูบ่สูง แต่ว่าห้วยมันลึก

       ภูบ่ลึก แต่ว่าเมืองมันไกล

        ภูบ่เล็ก แต่ว่าฟ้ามันใหญ่

  “เด่นช้างนอน” ตั้งแต่ได้ยินคำว่าเด่นช้างนอนก็สงสัยมานานว่าชื่อนี้มีที่มาอย่างไรจนได้มาพบกับลุงเวียนหรือสังเวียนผู้บุกเบิกยอดดอยภูคาและเป็นคนตั้งชื่อเด่นช้างนอนจนถึงทุกวันนี้ สมัยก่อนนั้นที่บริเวณนี้เต็มไปด้วยการทำไร่เลื่อนลอยเลยต้องอาศัยแรงงานช้างในการลากซูงถางป่า แต่หลังจากบ้านเมืองเจริญขึ้นรัฐบาลก็สั่งห้าม ชาวบ้านก็ปล่อยช้างเข้าป่า ช้างก็มาอาศัยที่บริเวณนี้หลับนอนลุงเวียนเลยเรียกที่บริเวณนี้ว่า “เด่นช้างนอน”

     กลิ่นเหมือนปลาสลิททอดลอยคลุ้งอบอวนไปทั่วแคมป์ ลุงเวียนบรรจงกรีดมีดลงบนหนังควายร้อนๆลอกคราบดำเกรียมที่ติดอยู่ออกหนังควายเผาไม่ใช้ย่างเพราะมันจะถูกโยนลงเคียงข้างถ่านไม้ที่กำลังแดงฉาน อ้าาาาซ เสียงออกมาจากลำคอที่ร้อนผ่าวด้วยรสของดาวลอยลุงหอยลูกหาบส่งจอก(แก้ว)ไม้ไผ่ขนาดใหญ่กว่านิ้วโป้งเล็กน้อย “ข้าวโพดหรือข้าวเหนียวครับลุง” ลิ้นนุ่มๆอ่อนด้อยด้วยประสบการณ์แบบผมไม่สามารถแยกแยะส่วนผสมแอลกอฮอลพื้นบ้านแบบนี่้ได้

       มาเดินป่าที่น่านที่ที่พิเศษที่นึงในประเทศไทย

ต้องยอมรับว่าน่านสมัยก่อนไกลมากสำหรับผมสำหรับความคิดที่จะไป แต่เมื่อ 3-4 ปีก่อนผมเริ่มมาเดินป่าในแถบจังหวัดนานครั้งแรกก็ที่”ภูเข้” กับพี่น้อยหลงทางรุ่นใหญ่ที่พาผมเดินป่ามาก็ 10 ปีได้แล้ว มันทำให้ผมรู้จักความชันและความหนาวของภูเขาแถบนี้ดีระดับหนึ่ง

     ช่วงนี้กำลังบ้าฟังเพลงคัลทรี่เก่าๆ เช่นเพลงของ Doc watson ,Nora Brown , เพื่อชีวิตแบบเก่ามากๆบ้าจนต้องซื้อแบนโจมาหัดเล่น มาน่านครั้งนี้ทำให้นึกถึงเพลงของน้าหมูเพลงที่พูดถึงประเพณีการหาคู่ของคนลัวะคนพื้นเมืองที่นี่ เรื่องราวความรักที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่เต็มไปด้วยความช้าปราณีต บทเพลง“นกเขาไฟ”เปรียบเหมือนผู้หญิงลัวะที่แข็งแรง แบกข้าวเป็นถังๆใหญ่ๆแล้วเดินขึ้นภูสูงๆๆ ทำไร่ ปลูกข้าวโพด ปลูกข้าว ผู้หญิงลัวะอยู่ได้ด้วยความรัก รักตรงนี้ รักห้วยนี้ รักป่าผืนนี้ รักต้นไม้ที่ให้ประโยชน์ต่อชีวิต ให้เป็นยาเป็นอะไร และรักคนคนหนึ่งที่ทำไร่อยู่ข้างๆ โรแมนติกสุดๆ

       ผมรับหนังควายชิ้นพอมือจากลุงเวียงฉีกแล้วโยนเข้าปากตามเหล้าที่พึ่งลงไปในกระเพาะความเหนียวติดเค็มเล็กน้อย “ประหยัดกลับแกล้มในวงได้เยอะ” ลุงหอยบอกชิ้นเดียวอมทั้งคืน ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผมหัวเราะร่วน รสชาติหนังควายติดปากผมดีทีเดียว ว่าแล้วก็ตามไปอีกซักจอกจะได้คุยกันรู้เรื่องขึ้นหรือจะไม่รู้เรื่องกันแน่คืนนี้ ถ้าให้เปรียบก็เหมือนปลาหมึกย่างดีๆจากมหาชัย ถ้าปลาหมึกเหมาะกับผืนท้องทะเล หนังควายน่าน ก็เข้ากับกองไฟ ลมหนาวและผืนป่าแห่งนี้

ไว้กลับไปใหม่ครับ











Comments


bottom of page